Skip to main content

झुंज.....

नीताची नववी झाली होती. दहावीचे वर्ष म्हणून ती विशेष लक्ष देत होती. पण म्हणतात ना, दुधात एक लिंबाचा थेंबही दूध नासण्यास समर्थ आहे. तिचा घरात संकटाचे वारे वाहू लागले. आणि त्या वाऱ्याचा तिच्या आयुष्यावर खूप परिणाम झाला. घरची परिस्थिती बेताची, त्यात खाणारी तोंडे भरपूर, त्यामुळे शिक्षण फार क्षुल्लक वाटू लागले.घरच्यांनी यापुढे शिकायचे नाही. दोन पैसे आणायला मदत करायची असे सांगून हातातील पुस्तक घेत विळा दिला. शाळेत जाऊन टी सी ची मागणी केली. शिक्षकाने तिला प्रेमाने विचारले, बाळ, तू हुशार मुलगी, मग असे शाळा सोडण्याचा निर्णय का ???? सर, मलाही शाळा सोडायची इच्छा नाही असे म्हणत तिने घरची सगळी कहाणी सांगितली. तेव्हा शाळेतील शिक्षकांनी चर्चा करत तिच्या घरच्यांशी बोलायचे ठरवले. नमस्कार,मी नीताच्या शाळेतील शिक्षक. माझं नाव, रमेश पाटील मी नीताचा वर्गशिक्षक, अस होय, या की मास्तर, बसा, आव ये रुखमे, मास्तरासनी प्याया पाणी आन की... रुखमा डोक्यावरचा पदर सावरत पाणी घेऊन आली, पाणी दिले आणि मास्तराच्या तोंडाकडे एकटक पाहू लागली. अव ये रुखमे, अशी अधाशागत काय पायलीस, जा, चा टाक की, नको नको, मला काही नको मी आपल्याल...

सरप्राईज...(भाग तीन)

                                                                                                  भाग दोन वरून...

भाग तीन -

आकाश ने त्याच्या घरच्यांना कसे बसे समजावले आणि शौर्याला ऑफिस मध्ये जायला परवानगी मिळाली. तिने आकाश चे आनंदी मनाने आभार मानले.... लग्नाला पाच- सहा दिवस न होत की दोघांनी ऑफिस सूरु केले. आकाश च्या वडिलांना त्यांची परिस्थिती समजत होती व आईला समजावून सांगणे जरा दोघांसाठी अवघड होते. अशावेळी सासरे खूप जमवून घ्यायचे. बघता बघता शौर्या च्या मासिक धर्माचे पाच दिवस सम्पले. आणि शौर्याची सासु शौर्याजवळ आली. शौर्या लॅपटॉप घेऊन कामात होती. तीचे लक्ष जाताच ती उठली.....


आई, तुम्ही .... या ना..

काय करतेस शौर्या..?

आई काम सुरू आहेत ऑफिस चे...

बर नंतर येऊ का बोलायला....

नाही आई, ते चालूच राहणार तुम्ही बोला ना.....

उद्या पूर्ण वेळ घरी राहशील का ?

आई, काही कार्यक्रम आहे का घरी..?

नाही ग... पण तुझ्या पाळीने जे लांबणीवर पडले ते बाकी आहे...

शौर्या काहीतरी आठवत म्हणाली,

पण आई...

आणि ती अचानक गप्प झाली, आई ही फार बोलल्या नाही. आई उठून गेल्या. शौर्या ला काही समजले नाही. तिने लगेच आकाश ला फोन केला. आकाश आणि शौर्या एका घरात राहत होते पण अजूनही एका रूम मध्ये आले नव्हते. त्यामुळे त्यांचे संभाषण फक्त फोन पुरते मर्यादित होते. 


हॅलो, आकाश

बोला बाई....

काय करतोय..?

बसलोय बाबा जवळ...

मला जरा बोलायचे होते....

आकाश उठून बाजूला गेला आणि म्हणाला,

हा बोल आता...

आई आत्ता आपल्या रूम मध्ये आल्या होत्या....

बर, काय बोलली आई...

उद्या आपल्या पहिल्या रात्रीची तयारी करणार आहेत....

अरे वा...म्हणजे लग्नानंतर तब्बल दहा- बारा दिवसांनी बायको मला दिसणार....

आकाश आणि शौर्या दोघेही हसले आणि शौर्या म्हणाली,

आई येण्यापूर्वी मला ऑफिस मधून फोन आला होता...

काही अडचण आहे का..?

मी घरी आल्यावर एक नवीन केस आली आणि ती केस माझ्या नावाने सर नी फाईल केली आहे.....

म्हणजे उद्या दिवसभर राहणे जमणार नाही तुला घरी ....

अनफॉर्च्युनेटली.. ..उद्या ऑफिस ला जावंच लागणार आकाश....

ठीक आहे..... मी बोलतो घरी....

सॉरी आकाश, पण घरी लवकर येण्याचा नक्की प्रयत्न करेल.....

बर....नको काळजी करू बोलतो मी आईला...

नको... तू नको बोलूस, मीच बोलते आईला....

अग पण....


तू बोलणे नको खाऊ.... मीच बोलेन.....

तिने फोन ठेवला व लगेच सासुबाई च्या रूम मध्ये गेली....

 

आई येऊ का आत..?

अग ये ना.... ये ये.....

ती आईच्या शेजारी बसली, आई साडीला घडी मारत होत्या, तिने सुद्धा एक साडी घेतली आणि तिला घडी घालत घालत म्हणाली,

आई , उद्या घरी राहवेच लागेल का..?

म्हणजे पूर्वीपासून नियम चालत आलाय आपल्या घरी, की त्या दिवशी तिने फक्त आराम करावा म्हणून तू जाऊ नकोस म्हटले....

पण आई उद्या जरा नवीन केस आली त्यामुळे उद्या जावे लागेल.... पण आई लवकर घरी येईल.....

अग पण.....

आई प्लिज ना.....लवकर घरी येईल प्रॉमिस.....

ठीक आहे... पण तीन वाजेपर्यंत तू मला घरात हवीय.....

हो आई, नक्की.…. . थँक्स आई.....

ती आपल्या रूम मध्ये गेली आणि आकाश ला फोनवर बोलू लागली.....

आकाश, कुठे आहेस...

आजची रात्र विरहात जात आहे जानेमन.....

अरे वा... एकदम फिल्मी.. 

क्या करे मेरी जान... सबर बहोत हुआ...

वैसे तो रात बहोत हो गई हैं..... सोना हैं मुझे....

हां, सो जावो..... वैसे भी कल रात सोने कौन देने वाला हैं.....

गप बस..... चल झोपते मी.... बाय...

बाय..!


दोघेही स्वप्न बघत झोपी गेले.....

                           - लेखिका : तेजस्विनी प्र. राऊत


भाग चार...

Comments

Popular posts from this blog

सरप्राईज...(भाग दोन)

                                                                                              मागील भाग >  भाग एक वरून... भाग दोन - आज शौर्याचे लग्न होते, आनंदाचा क्षण होता.घरात घाई गडबड सुरू झाली. सकाळचे सहा वाजले होते आणि तिला आकाश च्या फोन ने जाग आली,... गुड मॉर्निंग प्रिन्सेस..... व्हेरी गुड मॉर्निंग आकाश.... झाली तयार... तुझ्या फोन ने जाग आली, रात्री उशिरापर्यंत काम करावे लागले.  तुझी झोप मोड केली का मी??? अरे नाही उलट उठवून बरे केलेस नसता मला सगळे आवरायला वेळ झाला असता... बर तू हो फ्रेश,  मॅडम लग्नात बोलवालं ना मला...... आकाश मस्करी च्या मूड मध्ये म्हणाला तिनेही त्याला मस्करी ने प्रतिसाद दिला, बघू मूड झाला तर बोलवेन..... दोघांनही फोन ठेवले व तयारीला लागले..... लग्नघटिका जवळ आली,दोघेही मांडवात बसले, चंद्र तारे ही लाजेल असे दोघेह...

त्याचे ते निशब्द उत्तर.....

                                      Source Image: Google                                    आज सहज बाहेरून आवाज आला म्हणून गॅलरीमध्ये जाऊन बघितले. काही मुले खाली खेळत होती. दुपारचे बारा वाजले होते आणि ऊन ही कडाक्याच होत. ती मुले साधारणतः काही आठ वर्षाची तर काही अकरा-बारा वर्षांची होती.  मी दार उघडताच त्या एका मुलांनी मला विचारले. "ताई ग, आमच्या जवळचा फडा घेतेस का...???"  मी आधी त्यांच्याकडे बघितलं. त्याची अवस्था काही बरी नव्हती. काही पुटळे जवळ होते एक छोटाशी बॉटल होती पण ती रिकामीच होती. आणि त्यांच्यातील सगळ्यात लहान मुलगी "घरी चल ना..." चा तकादा लावत होती. मोठी मुलगी तिला बळेच गप करत होती.  त्या मुलाने मला पुन्हा विचारले, " ताई खूप चांगले आहेत फडे, घ्या ना....." मला त्यांच्याकडे बघून फार वाईट वाटत होतं, मी त्याच्या पायाकडे ...

साथ - एक प्रेमकथा

भाग एक - समिधा तिच्या बहिणीच्या घरी गेली होती, समिधाची बहीण मेधाने तिला काही कामानिमित्य घरी नेले होते. मेधा ही प्लॅट मध्ये राहत होती.  तिच्याच खालच्या फ्लोअर वर अनुजा राहत होती. तिला एक छोटी मुलगी होती. अनुजा व मेधाचे छान जमायचे. अनुजा शतपावली करिता वरच्या मजल्यावर जात असे, तेव्हा मेधाला बोलून जायची. सगळी कामे आटोपल्यावर अनुजा मेधाकडे बसायला यायची. अनुजाला समिधा खूप आवडायची.... आणि मुळात समिधा कोणालाही आवडण्यासारखीच होती. धारदार आणि तीक्ष्ण नाक, लालबुंद आणि कोमल ओठ, इवले इवलेसे कान, टपोरे डोळे आणि त्या डोळ्यात तेज, गालावर नेहमी हास्य, कितीही थकून असली तरी त्याचे हसून स्वागत करणारी समिधा, मध्यम उंची, अंगात हवी तेवढीच, पर्सनॅलिटी तर कोणासही भुरळ पडणारी, कोणीही स्त्री आली तरी तुमची बहीण दिसायला सुंदर आहे हो असेच म्हणायचे. दिसायला जेवढी सुंदर तेवढीच घरकामात देखील पटाईत होती. सगळं घरकाम ती अत्यंत चोखपणे करत होती. आणि हाताला चवदेखील उत्तमच.....कोणत्याही कामाला कधीच नाही म्हणत नसे. बर नुसतीच दिसायला सुंदर किंवा घरकामात पटाईत नव्हती तर अभ्यासात पण हुशार होती. समिधाची PhD  झाली ह...